وبلاگ شخصی ( مباحث مربوط به منطق ، فلسفه ،شعر ، موسیقی ، تاریخ و دیگر مباحث علوم انسانی)
وبلاگ شخصی ( مباحث مربوط به منطق ، فلسفه ،شعر ، موسیقی ، تاریخ و دیگر مباحث علوم انسانی)
به نظر من همه چیز جبره ، بقول وودی آلن تلاش هم یه جبره . کسی که تو در یا داره غرق میشه ناخود آگاه تلاش می کنه و دست و پا می زنه
تا خودشو نجات بده .کسی که توی چاه عمیقی گیر کرده و هر تقلا ممکنه باعث آسیب بیشتر و از دست رفتن انرژیش بشه و با توجه به اینکه
هیچ ابزاری نداره بجز امید ، بهتره صبر کنه و انرژیشو نگداره تا اگر کسی ازون جا ها رد شد بتونه فریادی بزنه و طلب امداد کنه .حالا اگر
کسی صداشو شنید و ادعاکرد میره کمک بیاره امید و صبر که چیزای ارزشمندیه و در همچین شرایطی هم رده با تلاش هست در شخص به دام
افتاده زنده میشه و منتظر می مونه .
اما وقتی مدت طولانی میگذره و میگذره و به هر شکلی طرف متوجه میشه تنها امیدش دیگه بر نمی گرده اون لحظه ی مرگ امید رو خصوصا
اگر همزمان با غروب آفتاب باشه من اسمشو میذارم غروب آرزو ...
جواد
جمعه 15 آبان 1394 ساعت 01:53